“Ζούμε μοναδικές στιγμές και μέρες που νομίζω ότι για πολλά χρόνια θα τις θυμόμαστε. Χθες η δημοκρατία στην Ελλάδα υπέστη ένα ακόμα βαρύ πλήγμα από το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ. Σε μια άνευ προηγουμένου επίδειξη αυταρχισμού της κυβέρνησης ο κατ΄εξακολούθηση συκοφάντης και λασπολόγος του Μαξίμου, κος Βαξεβάνης, ο μοχλός λάσπης του Μεγάλου Μαξίμου ζήτησε τη σύλληψη της αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ με τη διαδικασία του αυτοφώρου. Πρόκειται για μια πρωτοφανή απόπειρα εκβιασμού της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και των πολιτικών δυνάμεων συνολικότερα του τόπου με σκοπό να επιβληθεί η φίμωση αλλά και η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής”.
Η δήλωση ανήκει στον υπέρμαχο της ελευθερίας έκφρασης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Λευτέρη Αυγενάκη. Που εκτός από τον γνωστό θεατρικό τρόπο έκφρασης, τις υβριστικές αναφορές και χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί στον δημόσιο λόγο του, έχει ένα ακόμα χαρακτηριστικό: νομίζει ότι απευθύνεται σε ανθρώπους με μνήμη χρυσόψαρου.
Υπερασπιστής, λοιπόν, του δικαιώματος έκφρασης, κατήγορος της διαδικασίας σύλληψης με το νόμο του αυτοφώρου, τον οποίο προαναγγέλλει ότι η ΝΔ θα καταργήσει!
Πόσο υποκριτικά είναι αυτά!
Πόσο βαρύγδουπα!
Ή απλά θεωρεί ότι απευθύνεται σε αμνήμονες ή ηλίθιους…
Όλα αυτά ο κ. Αυγενάκης δεν τα θυμήθηκε όταν ζητούσε την αυτόφωρη σύλληψη του υπεύθυνου του Candia δημοσιογράφου Αλέκου Ανδρικάκη για ρεπορτάζ που δεν τον αφορούσε καν (για την υπόθεση με το 1 εκατομμύριο ευρώ που βγήκε στο εξωτερικό από τράπεζα του Ηρακλείου, τις ημέρες που είχαν κλείσει, παραμονές του δημοψηφίσματος του 2015). Όταν επισκεπτόταν το βράδυ της παραμονής του δημοψηφίσματος την εισαγγελία Ηρακλείου και ζητούσε τη σύλληψη του δημοσιογράφου, όπως είχε κάνει λίγο νωρίτερα με ανακοίνωσή του.
Ούτε όταν τη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή του δημοψηφίσματος η ασφάλεια αναζητούσε τον Α. Ανδρικάκη για σύλληψη, μετά από τις δικές του καταγγελίες!
Δεν τα θυμόταν όταν στις 8 το πρωί, ανήμερα του δημοψηφίσματος, βρισκόμασταν στο εισαγγελικό γραφείο, μετά από την επίσκεψη Αυγενάκη.
Δεν τα θυμόταν όταν κατέθετε αγωγές και μηνύσεις, ακόμα και σε πολίτες που απλά έκαναν σχόλια για εκείνον στο facebook, αφού προηγουμένως τους έστελνε απειλητικά μηνύματα για να “συμμορφωθούν”!
Δεν τα θυμόταν όταν κατέθετε αγωγές και μηνύσεις σε κάθε σχόλιο ή άλλη ανάρτηση που τον αφορούσε, όπως αυτό το ερώτημα, στο οποίο αντί να απαντήσει, μας πήγε στα δικαστήρια.
Δεν τα θυμόταν όταν μας έκανε αγωγή ακόμα και για τη χρήση του ονόματος “Λευτέρης”!
Να του υπενθυμίσουμε λοιπόν μερικά ακόμα, έτσι για να δούμε πόσο αληθινά αναφέρεται στα της Δημοκρατίας:
Επειδή δεν απευθύνεται σε αμνήμονες και ηλίθιους…
Candiot
